မေမွ်ာ္လင့္ထားတာေတြဆက္တိုုက္ၾကံဳေတြ႔လိုုက္ရျပီး ေမွ်ာ္လင့္ေစာင့္စားျခင္းေတြ ျဖစ္ေပၚမလာတဲ့အခါ ဝမ္းနည္းေၾကကြဲလြယ္တဲ့ကိုုယ့္ကိုုေပ်ာ့ညံ့တဲ့လူသားလိုု႕ ေတြးျမင္ၾကေလမလား။ ေခၚဆိုုသတ္မွတ္ၾကေလမလား။ ၾကိဳက္သလိုုသာ ေဘာင္ခတ္သံုုးသတ္နိုုင္ပါတယ္။ တကယ္လဲကိုုယ္ခံစားလြယ္တဲ့ နွလံုုးသားပိုုင္ရွင္တစ္ေယာက္ပါ။ ဘယ္အခ်ိန္ကစတင္ခဲ့တာလဲ။ ကိုုယ့္ရွင္သန္မႈကိုု လက္ခ်ိဳးေရတြက္လိုု႕ရတဲ့ အခ်ိန္ကတည္းကေပါ့။ ကိုုယ္ဘယ္ေတာ့မွေမ့လိုု႕မရခဲ့ပါဘူး။ ကိုုယ့္ကိုုလူ႕ေလာကထဲေခၚေဆာင္လာျပီး ယုုယျမတ္နိုုးၾကင္နာအလိုုလိုုက္ကာ ကိုုယ္ခ်စ္ခင္တြယ္တာရတဲ့ ကိုုယ့္တစ္ဘဝစာလံုုးအတြက္ တစ္ဦးတည္းေသာသူ မထင္မွတ္တဲ့တေန႕မွာ ကိုုယ့္ကိုုနႈတ္မဆက္ဘဲတိတ္တဆိတ္နဲ႕ထြက္ခြာသြားခဲ့တယ္။ သူပံုုရိပ္ေတြေတာင္တူးေဖာ္ခြင့္မရွိတဲ့အျဖစ္နဲ႕ ပစၥဳပၺန္ကိုုခပ္မွိန္မွိန္အတိတ္ေတြနဲ႕သာ ကိုုယ္ေရာေထြးက်င္လည္ေနမိတာ။ အတြယ္အတာအမွီအခိုုေတြဆိုုတာ ေကာင္းကင္ယံကၾကယ္ေတြလိုုဘဲ ခပ္ေဝးေဝးကေနမွိတ္တုုတ္မွိတ္တုုတ္နဲ႕ လွမ္းျမင္ယံုုမွအပ ခူးအဆြတ္မွာျပဳတ္က်ခဲ့တဲ့ ပခံုုးတစ္ဖက္ပါ။
ဘာရယ္ေတာ့မဟုုတ္ပါဘူး။ ဒီေန႕ေလးမထင္မွတ္ထားတာေလးေတြျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဆက္တိုုက္ပါဘဲ။ဖုုန္းလဲခါးပတ္နႈိက္ခံလိုုက္ရတယ္။ ဖုုန္းကေတာ့ ျဖစ္တာဒုုတိယအၾကိမ္ေပါ့။ ဒီတစ္ေခါက္ေတာ့ ဖုုန္းေလးတစ္လံုုးဘဲပါသြားလိုု႕ေတာ္ပါေသးတယ္။ (ပထမအခါတုုန္းကဆိုု အိတ္တစ္လံုုးလံုုးပါသြားတာ။ အေရးၾကီးတာေကာ တိုုလီမုုတ္စေတြေကာ အစံုုဘဲေပါ့။အဲ့ထဲမွာကိုုယ္အနွစ္သက္ျမတ္နိုုးဆံုုး ပစၥည္းေလးလဲပါသြားခဲ့တယ္။ ကင္မရာေလ။) ေနာက္တစ္ေခါက္သာဆိုုရင္.... ဆက္မေတြးရဲဘူး လူပါေပ်ာက္သြားရင္ဒုုကၡ။ တကယ္ေတာ့ ဒီကေန႕ကိုုယ္ဝမ္းနည္းမိတာ ဖုုန္းေပ်ာက္သြားလိုု႕ေတာ့မဟုုတ္ပါဘူး။ ကိုုယ္ငယ္ငယ္ကတည္းကခင္တြယ္တဲ့သူဆိုုရင္ မရွိသေလာက္ရွားပါးခဲ့တယ္။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကိုုခင္မိျပီဆိုုရင္ အရမ္းနဲ႕ သံေယာဇဥ္တြယ္တတ္တယ္။ အဲဒါေတြကကိုုယ့္ရဲ႕ အားနည္းခ်က္တခုုေပါ့။ အဲ့သလိုုေတြ အဲ့အေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ ဒီကေန႔ကိုုယ္ ေရာက္ရာအရပ္ကေန ေလးလံတဲ့ေျခလွမ္းေတြနဲ႕ လမ္းေလွ်ာက္ျပန္လာရင္း ေလးဆယ့္ငါးမိေလာက္ေလွ်ာက္မိေတာ့ Antique ေတြခင္းက်င္းေရာင္းတဲ့ဆိုုင္တန္းေတြဘက္ ေရာက္လာခဲ့တယ္။ အဲ့ဆိုုင္ေတြကလဲအျမဲမရွိတတ္ဘူး။ တခ်ိဳ႕ေတြလဲ တပတ္တခါ အခ်ိဳ႕ေတြလဲ တလတခါဘဲရွိတတ္တယ္။ ကိုုယ္က ေရွးေဟာင္းပစၥည္းေတြဆိုု အရမ္းနွစ္သက္တယ္။ စုုေဆာင္းခ်င္စိတ္လဲရွိတယ္။ ခုုေတာ့မတတ္နိုုင္ေသးပါဘူးေလ။ သိတဲ့အတိုုင္းေစ်းနႈန္းေတြက မိုုးေပၚေထာင္တက္ေနၾကတာ။ ဓာတ္ပံုုရိုုက္ဖိုု႕လဲစဥ္းစားထားတာၾကာျပိီ။ဒီေန႕ေတာ့အမွတ္မထင္ေရာက္ခဲ့တဲ့ ေနရာမွာဓာတ္ပံုုေလးေတြရိုုက္လာခဲ့တယ္။ ဆိုုင္ရွင္ေတြလဲအရမ္းသေဘာေကာင္းၾကတယ္။ အစကေတာ့ ကိုုယ္လဲဓာတ္ပံုုေတာင္းမရိုုက္ရဲဘူး နဲနဲတြန္႕ဆုုတ္ေနတယ္။ သူတိုု႕ၾကည့္ရတာေရာင္းေကာင္းတဲ့ပံုုလဲမေပၚဘူး ရိုုက္ခြင့္မွေပးပါ့မလားေပါ့ေလ။ ေနာက္ေတာ့ အႏၵိယလူမ်ိဳးတေယာက္ဆိုုင္ေရာက္ေတာ့ သူ႕ဆိုုင္ကလူရွင္းေနတာနဲ႕ အရဲစြန္႕ျပီးဓာတ္ပံုုရိုုက္လိုု႕ရနိုုင္မလားလိုု႕ေမးလိုုက္ၾကည့္လိုုက္တာ ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴနဲ႕ခြင့္ျပဳတယ္။ အဲ့ဒါနဲ႕ဘဲေနာက္ဆိုုင္ေတြလဲ ကိုုယ္စိတ္ဝင္စားတာေတြ႕ရင္ ရိုုက္ခြင့္ေတာင္းျပီး ဓာတ္ပံုုရိုုက္ရင္းနဲ႕ တျဖည္းျဖည္းကိုုယ့္စိတ္ေတြၾကည္နူးလာတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၃,၄ နာရီေလာက္ကအေၾကာင္းအရာေတြေမ့သြားတယ္။ ေနာက္ေတာ့ေပ်ာ္လြန္းလိုု႕ ေျခလွမ္းေတြကတက္ၾကြျပီး မ်က္နွာေလးကလဲအျပံဳးပန္းေတြပြင့္လန္းလိုု႔။ ျပီးခဲ့တဲ့တစ္နာရီေလာက္က အရွက္မရွိလမ္းမတေလ်ွာက္မွာ ငိုုေၾကြးေနတဲ့ေကာင္မေလးကကိုုယ္မဟုုတ္ေတာ့တဲ့အတိုုင္းဘဲ။ ကိုုယ္ရိုုက္ထားတဲ့ ပံုုေလးေတြက လွခ်င္မွလွမယ္ ဆြဲေဆာင္မႈရွိခ်င္မွလဲရွိလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္လဲ ကိုုယ္ရိုုက္ခဲ့တဲ့ဓာတ္ပံုုမွန္သမွ်က ကိုုယ့္နွလံုုးသားနဲ႕ ရင္းျပီးေတာ့ရိုုက္ထားတာေလးေတြပါ။ အားေပးၾကည့္ရႈသြားၾကပါဦးေနာ္။
ဒါေလးက ကင္မရာနဲ႕တူသလိုုလိုုဘဲလိုု႕ ... ဆိုုင္ရွင္ကိုုေမးၾကည့္ေတာ့ ဟုုတ္တယ္တဲ့ ျပီးေတာ့ အထဲကိုုပါဖြင့္ျပီးရွင္းျပေသးတယ္။
လက္နဲ႕လွည့္ျပီးခ်ဳပ္တဲ့ အပ္ခ်ဳပ္စက္ေလ.. လိုုခ်င္လိုုက္တာ။ ဒီဆိုုင္ရွင္လင္မယားနွစ္ေယာက္ကအရမ္းသေဘာေကာင္းၾကတယ္။ သူတိုု႕နဲ႕အတူ စကားလာေျပာတဲ့ ဦးေလးတစ္ေယာက္လဲရွိေသးတယ္။ ကိုုယ့္ကိုုဘယ္ကလာတာလဲတဲ့ တရုုတ္လား ဂ်ပန္လားတဲ့ ။ ျမန္မာလူမ်ိဳးဆိုုေတာ့အံ့ၾသျပီး နႈတ္ဆက္ အားပါးတရစကားေတြေျပာျပီး ဓာတ္ပံုုေတာင္တြဲရိုုက္ခံလိုုက္ရေသးတယ္။ သူတိုု႕ကအေမရိကန္နဲ႕ အဂၤလန္လူမ်ိဳးေတြ။ ကိုုယ္တိုု႕တိုုင္းျပည္အေၾကာင္းေတြလဲေမး ကိုုယ္လဲတတ္သိသေလာက္ေျဖနဲ႕ (အန္တီ)ေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ကိုုလဲႏႈတ္ဆက္တယ္လိုု႕ေျပာလိုုက္ပါတဲ့။ ကိုုယ္လဲဟုုတ္ကဲ့ပါေျပာေပးပါ့မယ္လိုု႕ေပါ့။ အျပင္မွာေတြ႕လိုု႕မွမရတာ။ ဆိုုေတာ့ဒီေနရာေလးကေနတဆင့္ေျပာေပးလိုုက္ပါျပီ။အရင္ကတုုန္းကလဲျမန္မာလူမ်ိဳးေတြနဲ႕ေတြ႕ဖူး ဆံုုဖူးေတာ့ ကိုုယ့္ကိုုလဲအရမ္းခ်ိဳသာတယ္ အျပံဳးအရမ္းခ်ိဳတာဘဲဆိုုျပီး နင္တိုု႕လူမ်ိဳးေတြကလူတိုုင္းအဲ့လိုုဘဲလားတဲ့။ ကိုုယ္တိုု႕ေတြလဲ စကားေဖာင္ဖြဲ႕ျပီး ရယ္ရယ္ေမာေမာနဲ႕ ေျပာဆုုိေနၾကတာ ငယ္ကၽြမ္းေဆြေတြက်ေနတာဘဲ း) ။ ဆိုုင္ရွင္လင္မယားကိုုလဲ ဓာတ္ပံုုရိုုက္ေပးျပီး အမ်ိဳးသမီးကသူ႕အီးေမးလ္ေပးေတာ့ သူတိုု႕ပံုုေလးေတြျပန္ပိုု႕ေပးလိုုက္တယ္။ ကိုုယ့္နဲ႕ရိုုက္ထားတာေလးေတြလဲျပန္ပိုု႕ေပးမယ္တဲ့။ ဦးဦးေဒၚေဒၚေတြရဲ႕ပံုုေတြကိုုခြင့္ျပဳခ်က္မေတာင္းထားေတာ့ သူတိုု႕ကိုုေလးစားတဲ့အေနနဲ႕ ဒီေနရာမွာမတင္ေတာ့ပါဘူး။ ေအာက္ကကင္မရာပံုုနွစ္ပံုုကလဲသူတိုု႕ဆိုုင္ကရိုုက္ထားတဲ့ပံုုေတြပါ။
ဓာတ္ပံုုေတြက၊ ဓာတ္ပံုုရိုုက္ေနရျခင္းက ကိုုယ့္ရဲ႕အားေဆးတစ္ခြက္လိုုဘဲ ကိုုယ့္ကိုုေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္နူးေစတယ္။ ကိုုယ့္ကိုုရႊင္လန္းတက္ၾကြေစတယ္။ကိုုယ့္ကိုုအလင္းေရာင္ေတြလဲေပးေနတယ္။ တကယ္လိုု႕မ်ား...... ဓာတ္ပံုုေတြက ကိုုယ္သာျဖစ္ခဲ့မယ္ဆိုုရင္ ကင္မရာကကိုုယ့္နွလံုုးသားေပါ့ေနာ္။ ေအာ္! ဒါဆိုုရင္.... ကိုုယ္သာကင္မရာတစ္လံုုးျဖစ္ခဲ့မယ္ဆိုုရင္ ဓာတ္ပံုုေတြက ကိုုယ့္ရဲ႕အသက္ေပါ့ေနာ္။
လာေရာက္လည္ပတ္ၾကတဲ့ ေမာင္နွမမ်ားအားလံုုးကိုုေက်းဇူးတင္လ်က္.....
